شبکه‌های لایه دوم
شبکه‌های لایه دوم
شبکه‌های لایه دوم (Layer-2 Networks) راهکارهایی هستند که برای افزایش مقیاس‌پذیری بلاک‌چین‌ها، به‌ویژه بیت‌کوین و اتریوم، طراحی شده‌اند. این شبکه‌ها، تراکنش‌ها را خارج از زنجیره اصلی پردازش کرده و تنها نتایج نهایی را به زنجیره اصلی ثبت می‌کنند، که این امر باعث افزایش سرعت و کاهش هزینه‌ها می‌شود. با افزایش پذیرش ارزهای دیجیتال و DeFi، نیاز به شبکه‌های لایه دوم بیش از پیش احساس می‌شود. این مقاله به بررسی دقیق شبکه‌های لایه دوم، انواع آن‌ها، مزایا و معایب، و همچنین آینده‌ی این فناوری می‌پردازد.
مشکل مقیاس‌پذیری در بلاک‌چین‌ها
بلاک‌چین‌ها، با وجود مزایای فراوان خود مانند امنیت، شفافیت و عدم تمرکز، با مشکل مقیاس‌پذیری مواجه هستند. این مشکل به این معناست که تعداد تراکنش‌هایی که یک بلاک‌چین می‌تواند در واحد زمان پردازش کند، محدود است. برای مثال، بیت‌کوین به‌طور متوسط می‌تواند حدود ۷ تراکنش در ثانیه (TPS) و اتریوم می‌تواند حدود ۱۵ تا ۳۰ تراکنش در ثانیه پردازش کند. این محدودیت در مقایسه با شبکه‌های پرداختی سنتی مانند ویزا و مسترکارد که می‌توانند هزاران تراکنش در ثانیه پردازش کنند، بسیار کم است.
این محدودیت مقیاس‌پذیری باعث افزایش هزینه‌های تراکنش و کند شدن زمان تایید آن‌ها می‌شود. در زمان‌هایی که تقاضا برای استفاده از بلاک‌چین بالا باشد، هزینه‌ها می‌توانند به شدت افزایش یابند و تایید تراکنش‌ها ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها طول بکشد. این مشکلات مانع از پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال می‌شوند.
شبکه‌های لایه دوم چگونه کار می‌کنند؟
شبکه‌های لایه دوم با انتقال پردازش تراکنش‌ها به خارج از زنجیره اصلی، مشکل مقیاس‌پذیری را حل می‌کنند. این شبکه‌ها معمولاً از دو روش اصلی استفاده می‌کنند:
- کانال‌های پرداخت (Payment Channels): در این روش، دو طرف معامله یک کانال ارتباطی مستقیم بین خود ایجاد می‌کنند و می‌توانند تعداد نامحدودی تراکنش را خارج از زنجیره اصلی انجام دهند. تنها زمانی که یکی از طرفین بخواهد از کانال خارج شود، نتیجه نهایی تراکنش‌ها به زنجیره اصلی ثبت می‌شود. نمونه‌هایی از کانال‌های پرداخت عبارتند از شبکه لایتنینگ برای بیت‌کوین و Raiden Network برای اتریوم.
- راهکارهای رول‌آپ (Rollups): در این روش، تراکنش‌ها به صورت دسته‌ای جمع‌آوری شده و به زنجیره اصلی ارسال می‌شوند. این کار باعث کاهش بار روی زنجیره اصلی و افزایش سرعت پردازش تراکنش‌ها می‌شود. دو نوع اصلی رول‌آپ وجود دارد:
* رول‌آپ‌های بهینه‌سازی (Optimistic Rollups): این رول‌آپ‌ها فرض می‌کنند که تراکنش‌ها معتبر هستند، مگر اینکه کسی خلاف آن را ثابت کند. در صورت وجود اختلاف، یک فرآیند حل اختلاف (Dispute Resolution) آغاز می‌شود. Arbitrum و Optimism نمونه‌هایی از رول‌آپ‌های بهینه‌سازی هستند. * رول‌آپ‌های دانش صفر (ZK-Rollups): این رول‌آپ‌ها از اثبات دانش صفر برای اثبات اعتبار تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. این روش به طور قابل توجهی سریع‌تر و امن‌تر از رول‌آپ‌های بهینه‌سازی است، اما پیچیده‌تر است. zkSync و StarkNet نمونه‌هایی از رول‌آپ‌های دانش صفر هستند.
انواع شبکه‌های لایه دوم
علاوه بر کانال‌های پرداخت و رول‌آپ‌ها، انواع دیگری از شبکه‌های لایه دوم نیز وجود دارند:
- سایدچین‌ها (Sidechains): این شبکه‌ها بلاک‌چین‌های جداگانه‌ای هستند که به زنجیره اصلی متصل هستند. آن‌ها می‌توانند قوانین و مکانیزم‌های اجماع متفاوتی داشته باشند و برای استفاده‌های خاصی طراحی شده‌اند. Polygon یک نمونه شناخته شده از سایدچین است.
- شبکه‌های فرزند (Child Chains): این شبکه‌ها مشابه سایدچین‌ها هستند، اما به طور خاص برای کاهش بار روی زنجیره اصلی اتریوم طراحی شده‌اند.
- Validium: این راهکار مشابه ZK-Rollups است، اما داده‌های تراکنش‌ها را خارج از زنجیره اصلی نگهداری می‌کند، که باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود، اما امنیت آن را کاهش می‌دهد.
- Plasma: یک چارچوب برای ایجاد فرزندان بلاک‌چین که هدف آن مقیاس‌پذیری است، اما به دلیل پیچیدگی و مشکلات امنیتی، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مزایای شبکه‌های لایه دوم
- افزایش مقیاس‌پذیری: مهم‌ترین مزیت شبکه‌های لایه دوم، افزایش مقیاس‌پذیری بلاک‌چین‌ها است. آن‌ها می‌توانند تعداد تراکنش‌هایی که در واحد زمان پردازش می‌شوند را به طور قابل توجهی افزایش دهند.
- کاهش هزینه‌ها: با انتقال پردازش تراکنش‌ها به خارج از زنجیره اصلی، هزینه‌های تراکنش‌ها کاهش می‌یابد.
- افزایش سرعت: تراکنش‌ها در شبکه‌های لایه دوم سریع‌تر تایید می‌شوند.
- بهبود تجربه کاربری: کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت باعث بهبود تجربه کاربری می‌شود و استفاده از ارزهای دیجیتال را برای افراد بیشتری امکان‌پذیر می‌کند.
- حفظ امنیت: بیشتر شبکه‌های لایه دوم به گونه‌ای طراحی شده‌اند که امنیت زنجیره اصلی را حفظ کنند.
معایب شبکه‌های لایه دوم
- پیچیدگی: شبکه‌های لایه دوم معمولاً پیچیده‌تر از زنجیره اصلی هستند و نیاز به دانش فنی بیشتری برای استفاده از آن‌ها دارند.
- وابستگی به زنجیره اصلی: امنیت شبکه‌های لایه دوم به امنیت زنجیره اصلی وابسته است.
- مشکلات مربوط به نقدینگی: گاهی اوقات ممکن است نقدینگی کافی در شبکه‌های لایه دوم وجود نداشته باشد.
- ریسک‌های امنیتی: هر شبکه لایه دوم ممکن است آسیب‌پذیری‌های امنیتی خاص خود را داشته باشد.
- اعتماد: برخی از شبکه‌های لایه دوم ممکن است نیاز به اعتماد به اپراتورها یا واسطه‌ها داشته باشند.
مقایسه شبکه‌های لایه دوم
| ! نوع |! مزایا |! معایب |! مثال‌ها | | کانال‌های پرداخت | سرعت بالا، هزینه‌های پایین | پیچیدگی، نیاز به کانال باز | بیت‌کوین | | کانال‌های پرداخت | سرعت بالا، هزینه‌های پایین | پیچیدگی، نیاز به کانال باز | اتریوم | | رول‌آپ بهینه‌سازی | سازگاری با EVM، مقیاس‌پذیری | ریسک حل اختلاف | Arbitrum One | | رول‌آپ بهینه‌سازی | سازگاری با EVM، مقیاس‌پذیری | ریسک حل اختلاف | Optimism Mainnet | | رول‌آپ دانش صفر | امنیت بالا، سرعت بالا | پیچیدگی، سازگاری محدود | zkSync Era | | رول‌آپ دانش صفر | امنیت بالا، سرعت بالا | پیچیدگی، سازگاری محدود | StarkNet Alpha | | سایدچین | سازگاری با EVM، مقیاس‌پذیری | امنیت کمتر نسبت به زنجیره اصلی | Polygon PoS | |
آینده شبکه‌های لایه دوم
آینده شبکه‌های لایه دوم بسیار روشن است. با افزایش پذیرش ارزهای دیجیتال و نیاز به مقیاس‌پذیری بیشتر، این شبکه‌ها نقش مهم‌تری در اکوسیستم بلاک‌چین ایفا خواهند کرد. انتظار می‌رود که در آینده شاهد توسعه شبکه‌های لایه دوم جدیدتر و پیشرفته‌تری باشیم که امنیت، سرعت و مقیاس‌پذیری را به طور همزمان ارائه می‌دهند.
همچنین، شاهد ادغام بیشتر شبکه‌های لایه دوم با یکدیگر خواهیم بود. این ادغام به کاربران امکان می‌دهد تا به راحتی بین شبکه‌های مختلف جابجا شوند و از مزایای هر کدام استفاده کنند.
تحلیل فنی و استراتژی‌های مرتبط
- تحلیل فنی: بررسی نمودارهای قیمت و حجم معاملات شبکه‌های لایه دوم می‌تواند نشان‌دهنده روند رشد و پذیرش آن‌ها باشد. به عنوان مثال، افزایش حجم معاملات در Polygon می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تقاضا برای استفاده از این شبکه باشد.
- تحلیل حجم معاملات: بررسی حجم معاملات در شبکه‌های لایه دوم می‌تواند نشان‌دهنده میزان فعالیت کاربران و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) در این شبکه‌ها باشد.
- استراتژی‌های سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاری در توکن‌های شبکه‌های لایه دوم می‌تواند یک استراتژی سودآور باشد، اما نیاز به تحقیق و بررسی دقیق دارد.
- استیکینگ: برخی از شبکه‌های لایه دوم به کاربران امکان می‌دهند تا توکن‌های خود را استیک (Staking) کنند و در ازای آن پاداش دریافت کنند.
- فارمینگ نقدینگی: کاربران می‌توانند با ارائه نقدینگی به استخرهای نقدینگی در شبکه‌های لایه دوم، پاداش دریافت کنند.
- تحلیل ریسک: قبل از سرمایه‌گذاری در شبکه‌های لایه دوم، باید ریسک‌های مرتبط با آن‌ها را به دقت ارزیابی کرد.
منابع بیشتر
- بلاک‌چین
- بیت‌کوین
- اتریوم
- DeFi
- شبکه لایتنینگ
- Arbitrum
- Optimism
- zkSync
- StarkNet
- Polygon
- اثبات دانش صفر
- EVM (ماشین مجازی اتریوم)
- [۱](https://ethereum.org/en/layer-2/)
- [۲](https://polygon.technology/solutions/layer-2-scaling)
- [۳](https://optimism.io/)
- [۴](https://arbitrum.io/)
- [۵](https://zksync.io/)
پلتفرم‌های معاملات آتی پیشنهادی
| پلتفرم | ویژگی‌های آتی | ثبت‌نام |
|---|---|---|
| Binance Futures | اهرم تا ۱۲۵x، قراردادهای USDⓈ-M | همین حالا ثبت‌نام کنید |
| Bybit Futures | قراردادهای معکوس دائمی | شروع به معامله کنید |
| BingX Futures | معاملات کپی | به BingX بپیوندید |
| Bitget Futures | قراردادهای تضمین شده با USDT | حساب باز کنید |
| BitMEX | پلتفرم رمزارزها، اهرم تا ۱۰۰x | BitMEX |
به جامعه ما بپیوندید
در کانال تلگرام @strategybin عضو شوید برای اطلاعات بیشتر. بهترین پلتفرم‌های سودآور – همین حالا ثبت‌نام کنید.
در جامعه ما شرکت کنید
در کانال تلگرام @cryptofuturestrading عضو شوید برای تحلیل، سیگنال‌های رایگان و موارد بیشتر!