DbContext

DbContext: راهنمای جامع برای مبتدیان

مقدمه

در توسعه نرم‌افزار مدرن، به ویژه در برنامه‌های کاربردی مبتنی بر داده، تعامل با پایگاه داده یکی از اجزای حیاتی محسوب می‌شود. مدیریت این تعاملات به صورت مستقیم با استفاده از دستورات SQL می‌تواند پیچیده و زمان‌بر باشد. برای ساده‌سازی این فرایند و افزایش بهره‌وری، فریم‌ورک‌های ORM (Object-Relational Mapping) به وجود آمده‌اند. Entity Framework یکی از محبوب‌ترین و قدرتمندترین فریم‌ورک‌های ORM در پلتفرم .NET است. در قلب Entity Framework، مفهومی به نام DbContext قرار دارد که نقش اساسی در مدیریت ارتباط با پایگاه داده و دسترسی به داده‌ها ایفا می‌کند. این مقاله، به بررسی عمیق و جامع مفهوم DbContext، اجزای آن، نحوه استفاده و بهترین روش‌های مرتبط با آن می‌پردازد.

DbContext چیست؟

DbContext به عنوان یک لایه انتزاعی بین کد برنامه و پایگاه داده عمل می‌کند. به عبارت دیگر، DbContext واسطی است که به شما امکان می‌دهد با اشیاء .NET کار کنید، در حالی که Entity Framework به طور خودکار ترجمه این اشیاء به دستورات SQL و برعکس را انجام می‌دهد. DbContext مسئول موارد زیر است:

ردیابی تغییرات در اشیاء: DbContext تمام تغییراتی که در اشیاء موجودیت (Entities) ایجاد می‌کنید را ردیابی می‌کند.
ارسال تغییرات به پایگاه داده: DbContext می‌تواند تغییرات ردیابی شده را به پایگاه داده اعمال کند (مانند درج، به‌روزرسانی و حذف).
پرس و جو از پایگاه داده: DbContext به شما امکان می‌دهد با استفاده از زبان LINQ (Language Integrated Query) به راحتی از پایگاه داده پرس و جو کنید.
مدیریت ارتباط با پایگاه داده: DbContext مسئول ایجاد و مدیریت اتصال به پایگاه داده است.
مدیریت تراکنش‌ها: DbContext از تراکنش‌ها برای اطمینان از یکپارچگی داده‌ها پشتیبانی می‌کند.

اجزای اصلی DbContext

DbContext از اجزای مختلفی تشکیل شده است که هر کدام وظیفه خاصی را بر عهده دارند:

`DbSet<TEntity>`: این ویژگی، مجموعه‌ای از موجودیت‌ها (Entities) را نشان می‌دهد که در پایگاه داده نگاشت شده‌اند. هر DbSet به یک جدول در پایگاه داده متناظر است. به عنوان مثال، اگر یک جدول به نام `Customers` در پایگاه داده دارید، می‌توانید یک DbSet به نام `Customers` در DbContext خود تعریف کنید.
`OnModelCreating`: این متد در طول ایجاد مدل (Model) DbContext فراخوانی می‌شود. شما می‌توانید از این متد برای پیکربندی نگاشت بین اشیاء .NET و جداول پایگاه داده، تعریف کلیدهای اصلی، روابط و سایر تنظیمات مربوط به مدل استفاده کنید.
`SaveChanges`: این متد تغییرات ردیابی شده در DbContext را به پایگاه داده اعمال می‌کند.
`Entry`: این ویژگی به شما امکان می‌دهد به اطلاعات مربوط به یک موجودیت خاص در DbContext دسترسی پیدا کنید، مانند وضعیت موجودیت (اضافه شده، تغییر یافته، حذف شده).

ایجاد و استفاده از DbContext

برای ایجاد یک DbContext، باید یک کلاس ایجاد کنید که از کلاس `DbContext` ارث‌بری کند. در این کلاس، باید یک سازنده (Constructor) تعریف کنید که نام رشته اتصال (Connection String) به پایگاه داده را به عنوان پارامتر دریافت کند. همچنین، باید ویژگی‌های `DbSet<TEntity>` را برای هر جدولی که می‌خواهید با آن کار کنید، تعریف کنید.

مثال کد

مثال ایجاد یک DbContext
توضیح
```csharp	using Microsoft.EntityFrameworkCore;		public class MyDbContext : DbContext	{	public DbSet<Customer> Customers { get; set; }	public DbSet<Product> Products { get; set; }		public MyDbContext(DbContextOptions<MyDbContext> options) : base(options)	{	}		protected override void OnModelCreating(ModelBuilder modelBuilder)	{	modelBuilder.Entity<Customer>().HasKey(c => c.Id);	modelBuilder.Entity<Product>().HasKey(p => p.Id);	}	}	این کد یک DbContext به نام `MyDbContext` ایجاد می‌کند که دارای دو DbSet برای `Customer` و `Product` است. همچنین، در متد `OnModelCreating`، کلیدهای اصلی برای هر دو موجودیت تعریف شده‌اند.

استفاده از DbContext

پس از ایجاد DbContext، می‌توانید از آن برای انجام عملیات مختلف با پایگاه داده استفاده کنید:

اضافه کردن یک موجودیت جدید:

   ```csharp
   var customer = new Customer { Name = "John Doe", Email = "[email protected]" };
   _context.Customers.Add(customer);
   _context.SaveChanges();
   ```

به‌روزرسانی یک موجودیت موجود:

   ```csharp
   var customer = _context.Customers.Find(1);
   if (customer != null)
   {
       customer.Email = "[email protected]";
       _context.SaveChanges();
   }
   ```

حذف یک موجودیت:

   ```csharp
   var customer = _context.Customers.Find(1);
   if (customer != null)
   {
       _context.Customers.Remove(customer);
       _context.SaveChanges();
   }
   ```

پرس و جو از پایگاه داده:

   ```csharp
   var customers = _context.Customers.Where(c => c.Name.StartsWith("John")).ToList();
   ```

مفاهیم پیشرفته DbContext

**Context Pooling:** برای بهبود عملکرد و کاهش سربار ایجاد DbContext، می‌توانید از Context Pooling استفاده کنید. Context Pooling به Entity Framework اجازه می‌دهد تا DbContextها را مجدداً استفاده کند، به جای اینکه هر بار یک DbContext جدید ایجاد کند.
**Asynchronous Operations:** Entity Framework از عملیات ناهمزمان (Asynchronous) پشتیبانی می‌کند. این به شما امکان می‌دهد عملیات پایگاه داده را بدون مسدود کردن رشته اصلی (Main Thread) انجام دهید، که می‌تواند تجربه کاربری را بهبود بخشد. استفاده از `ToListAsync()` و `SaveChangesAsync()` برای انجام عملیات ناهمزمان توصیه می‌شود.
**Transactions:** DbContext از تراکنش‌ها برای اطمینان از یکپارچگی داده‌ها پشتیبانی می‌کند. شما می‌توانید از `DbContext.Database.BeginTransaction()` برای شروع یک تراکنش و از `Transaction.Commit()` و `Transaction.Rollback()` برای commit یا rollback تراکنش استفاده کنید.
**Migration:** Migration در Entity Framework به شما امکان می‌دهد تغییرات در مدل داده خود را به صورت کنترل شده و سازمان یافته اعمال کنید. این به شما کمک می‌کند تا پایگاه داده خود را همگام با تغییرات در کد برنامه خود نگه دارید.
**Change Tracking:** DbContext به طور خودکار تغییرات در اشیاء موجودیت را ردیابی می‌کند. این قابلیت برای به‌روزرسانی و حذف داده‌ها در پایگاه داده استفاده می‌شود. با این حال، در برخی موارد، ممکن است بخواهید ردیابی تغییرات را غیرفعال کنید، به عنوان مثال، برای بهبود عملکرد در عملیات خواندن سنگین.

بهترین روش‌ها برای استفاده از DbContext

**Scope:** DbContext باید در محدوده کوچکی (Scope) ایجاد و استفاده شود. به عبارت دیگر، نباید DbContext را به عنوان یک singleton یا static instance تعریف کنید. بهترین روش این است که DbContext را به عنوان یک transient instance در هر درخواست (Request) ایجاد کنید. استفاده از dependency injection برای مدیریت چرخه عمر DbContext توصیه می‌شود.
**Dispose:** پس از اتمام کار با DbContext، باید آن را با استفاده از متد `Dispose()` آزاد کنید. این کار باعث آزاد شدن منابع پایگاه داده و جلوگیری از نشت حافظه می‌شود. استفاده از بلاک `using` برای اطمینان از اینکه DbContext به درستی آزاد می‌شود، توصیه می‌شود.
**Performance:** برای بهبود عملکرد، از عملیات ناهمزمان (Asynchronous) استفاده کنید، از Context Pooling بهره ببرید، و از پرس و جوهای بهینه استفاده کنید. از بارگیری بیش از حد داده‌ها (Eager Loading) خودداری کنید و فقط داده‌های مورد نیاز را بارگیری کنید.
**Error Handling:** همیشه خطاها را در هنگام تعامل با پایگاه داده مدیریت کنید. از بلاک‌های try-catch برای گرفتن استثناها و ثبت آنها استفاده کنید.
**Security:** از حملات SQL Injection جلوگیری کنید. از پارامترهای query به جای concatenating رشته‌ها برای ساختن پرس و جوهای SQL استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که رشته اتصال (Connection String) به پایگاه داده به طور امن ذخیره شده است.

DbContext و استراتژی‌های معاملاتی

در دنیای فیوچرز رمزنگاری، استراتژی‌های معاملاتی نیازمند دسترسی سریع و قابل اعتماد به داده‌ها هستند. DbContext می‌تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند. به عنوان مثال، برای پیاده‌سازی یک استراتژی معاملاتی مبتنی بر تحلیل حجم معاملات (Volume Weighted Average Price (VWAP)), می‌توانید از DbContext برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌های تاریخی معاملات استفاده کنید. همچنین، برای مدیریت پوزیشن‌ها و سفارشات، می‌توانید از DbContext برای ذخیره و بازیابی اطلاعات مربوط به آن‌ها استفاده کنید. استفاده از DbContext در این سناریوها نیازمند توجه به نکات زیر است:

**Scale:** در سیستم‌های معاملاتی با حجم بالا، مقیاس‌پذیری (Scalability) DbContext بسیار مهم است. از تکنیک‌هایی مانند Context Pooling و partitioning برای بهبود مقیاس‌پذیری استفاده کنید.
**Latency:** تاخیر (Latency) در دسترسی به داده‌ها می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر عملکرد استراتژی‌های معاملاتی داشته باشد. از تکنیک‌هایی مانند caching و indexing برای کاهش تاخیر استفاده کنید.
**Concurrency:** در سیستم‌های معاملاتی، چندین کاربر یا فرآیند ممکن است به طور همزمان به پایگاه داده دسترسی داشته باشند. DbContext باید بتواند به طور ایمن با concurrency مدیریت کند. از تکنیک‌هایی مانند optimistic concurrency control برای جلوگیری از از دست رفتن داده‌ها استفاده کنید.

تحلیل فنی و حجم معاملات با DbContext

DbContext می‌تواند برای ذخیره و تحلیل داده‌های مربوط به تحلیل فنی (Technical Analysis) و حجم معاملات استفاده شود. به عنوان مثال، می‌توانید از DbContext برای ذخیره داده‌های کندل استیک (Candlestick)، اندیکاتورهای فنی (Moving Average Convergence Divergence (MACD), Relative Strength Index (RSI)) و حجم معاملات استفاده کنید. سپس، می‌توانید از این داده‌ها برای شناسایی الگوهای معاملاتی (Head and Shoulders Pattern, Double Top Pattern) و تصمیم‌گیری‌های معاملاتی استفاده کنید.

لینک‌های مرتبط

[[Category:با توجه به اینکه "DbContext" یک مفهوم مرتبط با توسعه نرم‌افزار و به ویژه فریم‌ورک‌های ORM (Object-Relational Mapping) مانند Entity Framework در .NET است، بهترین دسته‌بندی می‌تواند موارد: توسعه نرم‌افزار، فریم‌ورک‌های ORM، Entity Framework، پایگاه داده، .NET، برنامه‌نویسی]]

پلتفرم‌های معاملات آتی پیشنهادی

پلتفرم	ویژگی‌های آتی	ثبت‌نام
Binance Futures	اهرم تا ۱۲۵x، قراردادهای USDⓈ-M	همین حالا ثبت‌نام کنید
Bybit Futures	قراردادهای معکوس دائمی	شروع به معامله کنید
BingX Futures	معاملات کپی	به BingX بپیوندید
Bitget Futures	قراردادهای تضمین شده با USDT	حساب باز کنید
BitMEX	پلتفرم رمزارزها، اهرم تا ۱۰۰x	BitMEX

به جامعه ما بپیوندید

در کانال تلگرام @strategybin عضو شوید برای اطلاعات بیشتر. بهترین پلتفرم‌های سودآور – همین حالا ثبت‌نام کنید.

در جامعه ما شرکت کنید

در کانال تلگرام @cryptofuturestrading عضو شوید برای تحلیل، سیگنال‌های رایگان و موارد بیشتر!